Toen het volk Israël uit Egypte trok, kreeg het bij de berg Sinaï de wet. Dat was ter gelegenheid van het verbond dat God met Israël sloot. Bij de Sinaï trouwde Israël met God en de wet gold daarbij als huwelijkse voorwaarde.
Je kunt de wet dus beschouwen als de huwelijkse voorwaarden of als de verbondsakte. In feite is dat natuurlijk precies hetzelfde. Wat hierbij opvalt, is dat de wet alleen aan Israël werd gegeven. God trouwde immers niet met iedereen, maar specifiek met het volk Israël.
Israël was een slechte huwelijkspartner
Israël heeft zich echter vanaf het begin steeds als een slechte huwelijkspartner gedragen. Ontrouw, overspel, hoererij was aan de orde van de dag. Israël had de wet, de huwelijksakte, dus verbroken. Niet eenmaal, maar ontelbaar vaak. Die wet werkte niet echt en daarom werd er een Nieuw Verbond aangekondigd. Dat was al zo’n 600 jaar voordat het Nieuwe Verbond in werking trad. In Hebreeën 8 staat dat vanaf toen het Oude Verbond nabij de verdwijning was en dus waardeloos geworden.
Hebreeën 8 : 7-13
Want indien dat eerste verbond onberispelijk geweest ware, zo zou voor het tweede geen plaats gezocht zijn geweest.
Want hen berispende, zegt Hij tot hen: Ziet, de dagen komen, spreekt de Heere, en Ik zal over het huis Israëls, en over het huis van Juda een nieuw verbond oprichten; Niet naar het verbond, dat Ik met hun vaderen gemaakt heb, als Ik hen bij de hand nam, om hen uit Egypteland te leiden; want zij zijn in dit Mijn verbond niet gebleven, en Ik heb op hen niet geacht, zegt de Heere.
Want dit is het verbond, dat Ik met het huis Israëls maken zal na die dagen, zegt de Heere: Ik zal Mijn wetten in hun verstand geven, en in hun harten zal Ik die inschrijven; en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn.
En zij zullen niet leren, een iegelijk zijn naaste, en een iegelijk zijn broeder, zeggende: Ken den Heere; want zij zullen Mij allen kennen van den kleine onder hen tot den grote onder hen.
Want Ik zal hun ongerechtigheden genadig zijn, en hun zonden en overtredingen zal Ik geenszins meer gedenken.
Als Hij zegt: Een nieuw verbond, zo heeft Hij het eerste oud gemaakt; dat nu oud gemaakt is en verouderd, is nabij de verdwijning.
De Verbondsakte
De Verbondsakte