holle aarde versus het convexe wereldbeeld
Holle aarde
0

Holle aarde versus het convexe wereldbeeld

Wie twijfelt er tegenwoordig nog aan het “convexe (bolle) wereldbeeld”? Bijna niemand, het is zo vanzelfsprekend geworden. Van dat wereldbeeld is o.a. het volgende te zeggen:

  • Een universum zo groot dat het op geen enkele wijze meer voor ons mensen voor te stellen is. 
  • Talrijke zonnestelsel zoals het onze, “ontdekt” of nog niet ontdekt. 
  • Ons zonnestelsel met daarin centraal de zon (109 x groter dan de aarde) en daaromheen-draaiende planeten (met of zonder maan of manen).
  • De aarde (met de bijbehorende maan) is een planeet in dit zonnestelsel.
  • De aarde is in dit beeld een ronde massieve “bal”, waarbij het leven zich aan de buitenkant bevindt. Op de “korst”, die tot zo’n 40 km. dik zou zijn.
  • Alles wordt op die bal vastgehouden door wat men noemt “de zwaartekracht”. De aantrekkingskracht van de aarde. Zelfs de onvoorstelbare hoeveelheid water, regelmatig kilometers diep, wordt door die “aantrekkingskracht” vastgehouden, hoewel de aantrekkingskracht van de maan het water zou doen dalen en rijzen (eb en vloed).

De aarde draait rond…

Dat alles op die aarde “geplakt” blijft, wordt helemaal bijzonder bij de melding dat de aarde niet stilstaat, maar juist met grote snelheid ronddraait en op twee manieren:

  1. De aarde draait (volgens Wikipedia) om de zon heen met een snelheid van ongeveer 30 km/s (108.000 km/h).
  1. Tegelijkertijd draait de aarde – tegen de klok in, dus linksom – in een baan om de zon. In dezelfde tijd dat ze 366,26 maal om haar eigen as draait, (volgens Wikipedia). De aardas staat een beetje “schuin”; in een hoek van 23,439281° met een lijn die loodrecht staat op het vlak waarin de aardbaan ligt, wat de seizoenen veroorzaakt. (Volgens Wikipedia).

Wie meer wil weten over dit door mensen geconstrueerde wereldbeeld, wordt zeer ruim bediend via internet, boeken, films, scholen en nog meer. Net zoals de aangehaalde Wikipedia-pagina’s, is daarbij geen – of misschien zeer sporadisch – sprake van God als Schepper van hemelen en aarde. (Genesis 1 : 1)

Het Bijbels wereldbeeld

Voor wie weten wil wat God tegenover zet tegen deze menselijke filosofie (meer is het niet, ondanks het predikaat “wetenschappelijk”) in Zijn uitleg over Zijn Schepping, verwijs ik graag naar de Bijbelstudie “Het Bijbels Wereldbeeld”. Daarin komt aan bod wat God Zelf spreekt over dit onderwerp. Want de Bijbel is nu eenmaal het Woord van God. Door Hem geschreven, om in en aan Zijn Schepping vooral bekend te maken wat Zijn Plan is met Zíjn Schepping.

Elk mens moet zelf maar tot een conclusie komen over wat hij of zij gelooft over onze aarde, het heelal en dergelijke. Ik zeg bewust “gelooft”, want niemand van ons is in staat om dit alles “driedimensionaal” te bekijken om vervolgens te kunnen bewijzen hoe het in elkaar steekt.

De ontelbare pogingen om ons via de ogen te overtuigen dat de aarde een ronddraaiende planeet (een bal) is, maken het voor de oplettende kijker nog geen waarheid. Sterker nog, wie normaal kijkt, ziet juist niet datgene wat ons wordt voorgespiegeld in “naam van de wetenschap”. Die ziet het tegenovergestelde. Die ziet – of ervaart – wat de Schrift leert. Bijvoorbeeld over de zon en de maan.

God maakte twee grote lichten

Al in Genesis 1 : 14-18 wordt gezegd hoe het zit en daar is niks onbegrijpelijks of moeilijks aan:

En God zeide: Dat er lichten zijn in het uitspansel des hemels, om scheiding te maken tussen den dag en tussen den nacht; en dat zij zijn tot tekenen en tot gezette tijden, en tot dagen en jaren!
En dat zij zijn tot lichten in het uitspansel des hemels, om licht te geven op de aarde! En het was alzo.
God dan maakte die twee grote lichten; dat grote licht tot heerschappij des daags, en dat kleine licht tot heerschappij des nachts; ook de sterren.
En God stelde ze in het uitspansel des hemels, om licht te geven op de aarde.
En om te heersen op den dag, en in den nacht, en om scheiding te maken tussen het licht en tussen de duisternis. En God zag, dat het goed was.

De zon gaat op en de zon gaat onder

Elders in Gods Woord leren wij op talrijke plaatsen dat de zon opkomt en dat de zon ondergaat. Heel duidelijk zelfs door de wijze koning Salomo in Prediker 1 : 5:
Ook rijst de zon op, en de zon gaat onder, en zij hijgt naar haar plaats, waar zij oprees.

Waarmee gezegd is dat de zon en de maan bewegen (dat is ook wat wij zien). En dus dat de plek waarop wij staan (de grond, “aarde” in de Bijbel) vast is, niet ronddraait in “het universum”. In dit verband zegt Gods Woord, en dat neem ik volledig aan als zijnde de waarheid, in Jozua 10 : 13:

En de zon stond stil, en de maan bleef staan, totdat zich het volk aan zijn vijanden gewroken had. Is dit niet geschreven in het boek des oprechten? De zon nu stond stil in het midden des hemels, en haastte niet onder te gaan omtrent een volkomen dag.

In Jesaja 38 gaat het nog een stap verder. Daar zet God de zon terug. Als Schepper, die dit licht geplaatst heeft, kan Hij dat. De HEERE (Jehovah) is aan het woord in vers 8:

Zie, Ik zal de schaduw der graden, die met de zon in de graden van Achaz’ [zonnewijzer] nederwaarts gegaan is, tien graden achterwaarts doen keren. Dies is de zon tien graden teruggekeerd, …

De eerste woorden van de Bijbel

Alleen al aan deze drie verklaringen vanuit Gods Woord heb ik genoeg om te weten dat het de door zo ongeveer de hele wereld aanvaardde “stilstaande zon, met daaromheen draaiende de aarde als planeet”, als onzinnig beschouwd kan worden. Als behorend bij de pogingen van de tegenstander en zijn personeel om de Schepper uit Zijn eigen Schepping te verwijderen. Want dat is de echte achterliggende reden van het in de wereld brengen van het “convexe wereldbeeld”.

Ik houd daarom maar simpel vast aan de allereerste woorden van de Bijbel, in Genesis 1 : 1: “Bereshit bara Elohim et hashamayim ve’et ha’aretz“, in het Hebreeuws. In het Nederlands: “In het begin schiep God twee hemelen en aarde.” Niet “dé aarde”, maar “aarde”, als zijnde grond, land, het droge, dat tevoorschijn kwam toen God de wateren deed wijken en zo de hemelen (die van de vogels en die van de sterren), de lucht waarin wij leven, schiep. Dát – die uitleg van God Zelf – heb ik gekregen en dat hou ik vast, conform wat er op meerdere plaatsen in de Bijbel geschreven staat: “Maar hetgeen gij hebt, houdt dat.

Een keuze maken

Het komt dus op geloof (vertrouwen) aan in wat gesproken is. Het is dus zeer belangrijk wiens uitleg over de wereld waarin wij leven wij accepteren. Die uitleg zoals God die geeft, versus de uitleg die mensen geven, is zo wezenlijk groot van verschil dat we niet beide versies kunnen accepteren. We moeten een keuze maken. We moeten ook niet proberen deze twee versies te mengen, want dan wordt het een “doorgevloeid plaatje”. Dat verklaart de apostel Paulus in Hebreeën 2 : 1, net nadat Hij uitvoerig over de Here Jezus Christus als God heeft gesproken. In 1 : 10 zegt hij: 

En: Gij, Heere! hebt in den beginne de aarde gegrond, en de hemelen zijn werken Uwer handen;

Gevolgd door deze aanbeveling, die kennelijk al in de dagen van Paulus hard nodig was om over te brengen:

Daarom moeten wij ons te meer houden aan hetgeen gehoord is, opdat wij niet te eniger tijd doorvloeien.

Geen wetenschappelijk bewijs nodig

Ik persoonlijk heb geen wetenschappelijk bewijs nodig dat het Bijbels wereldbeeld – het concave wereldbeeld – waar is. Gods Woord is in dat verband absoluut meer dan voldoende. Er komt zeker weten een tijd dat ik wel kan zien hoe het is. Met de ogen die ik nu heb, lukt dat niet. Tot die tijd geloof ik de Schepper van alle dingen en Auteur van de Bijbel op Zijn Woord. Tot die tijd doe ik het met de definitie van geloof in de Bijbel, in Hebreeën 11:

Het geloof nu is een vaste grond der dingen, die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet.
Want door hetzelve hebben de ouden getuigenis bekomen.
Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods is toebereid, alzo dat de dingen, die men ziet, niet geworden zijn uit dingen, die gezien worden.

Via het geloof in wat God gesproken heeft, heb ik het “bewijs van de zaken die ik niet zie”. Dat blijkt een “vaste grond” te zijn. Wat mensen produceren is dat over het algemeen zeker niet.

Materiaal dat de moeite waard is om kennis van te nemen

Dat neemt niet weg dat het wel degelijk interessant kan zijn kennis te nemen van wat er over dit onderwerp geproduceerd is. Met de komst van internet is dat meer aan de oppervlakte gekomen. In de ogen van de moderne mens is dat oud materiaal, maar vaak zeer de moeite waard om kennis van te nemen.

De bedoeling van Vlichthus is dat enige informatie, over wat we voor het gemak maar noemen “de Bijbelse versie van de holle aarde”, in de Nederlandse taal beschikbaar is en behouden blijft via deze website. Bijvoorbeeld in de vorm van vertaalde oude boeken of geschriften. Die zijn er, niet zo heel veel en uiteraard niet zonder allerlei bedenkingen en aantijgingen.

Ter overdenking

Vlichthus wil we het onderwerp van het “concave (holle) wereldbeeld” aan de orde stellen. Nogmaals, niet om te bewijzen of te overtuigen, maar ter overdenking. Niet als dictaat, maar als bescheiden tegenwicht voor de enorme stroom aan informatie die de aanhangers van het “convexe (bolle) wereldbeeld” produceren.

Als eerste staat op het programma het antwoord op de vraag: van wanneer dateert het huidige wereldbeeld, dat dus volledig tegenovergesteld is van het Bijbelse wereldbeeld? Hoe is het ontstaan en doorgegroeid tot wat het nu is?

Wordt vervolgd…



Holle aarde versus het convexe wereldbeeld

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *