“Dat was een prachtige preek”, sprak de dame. “Ik weet eindelijk wat ik met mijn fuchsia’s moet doen!” Nu was succes op het gebied van tuinieren niet helemaal het onderwerp waar de bisschop in kwestie in zijn preek het over had, maar het geeft wel aan waar vaak de schoen wringt. Te vaak gaat onze aandacht naar het hier en nu, ten koste van zaken waar het werkelijk om gaat.
“Zoekt eerst het Koninkrijk van God en dit alles ontvangt u bovendien” (Matthéüs 6:33) spreekt de Heere Jezus tot Zijn volgelingen. In mijn verbeelding hoorde satan dat een keer, dacht eens na en bedacht de zeer succesvolle tactiek om christenen heel druk te laten zijn met allemaal van die kleine dingetjes, die natuurlijk nuttig en nodig zijn, maar die tegelijkertijd niet wezenlijk van belang zijn. Gaat je tijd op aan alle kleine dingetjes? Dan kom je immers nooit aan de grote zaken toe.
Er is veel in het leven waar we niets aan kunnen doen en er zijn ook veel dingen die gewoon gedaan moeten worden, of we er nu zin in hebben of niet. Wanneer je bijvoorbeeld nog huiswerk moet maken, maar eerst besluit om iets anders te gaan doen, kun je daar niet echt van genieten, maar denk je steeds aan wat er nog gedaan moet worden. Maak je echter eerst je huiswerk af, dan kun je vervolgens voldaan en tevreden in alle rust genieten van iets anders. Een ander voorbeeld: we hebben via Marktplaats een keer wat stoelen gekocht. Ze zitten prima, maar zo nu en dan moeten de schroefjes aangedraaid worden. Stel je dat te vaak uit, dan gaan ze piepen en kraken, wat extra irritatie oproept. Nóg langer wachten en dan kan het zomaar gebeuren dat de buurvrouw op een stoel gaat zitten en niet veel later op de grond beland is, omdat de stoel uit elkaar viel. Dat soort situaties is makkelijk te voorkómen door zo af en toe even een paar minuutjes de tijd te nemen om dit soort klusjes te doen. Ze dragen niet bepaald bij aan je zieleheil en ook lijken ze niet bepaald het Koninkrijk op aarde dichterbij te brengen. Maar als je ze niet doet, dan blijken er uiteindelijk dingen gerepareerd te moeten worden. Dat is veel tijdrovender en kan zelfs met wat medische complicaties gepaard gaan. Dus je kunt ze maar beter zo snel mogelijk gedaan hebben, dan ben je er vanaf en heb je tijd voor belangrijkere dingen.
Wat die belangrijker dingen zijn? “Zoekt de dingen die boven zijn, waar Christus is”, schrijft Paulus later. (Kolossenzen 3:1,2) Advies dat heden ten dage verschrikkelijk hard nodig is en dat tegelijkertijd voortdurend in de wind geslagen wordt. Uit de Bijbel heeft men de meest praktische adviezen genomen (veelal een mengeling van voorschriften uit de wet en tips uit het tweede gedeelte van de brieven) en dat vervolgens tot handleiding voor het leven van de christen verheven. Hierbij vergeet men echter dat de zaken die in de brieven beschreven staan de conclusies zijn. Ze zouden als het goed is de uitwerking zijn van de relatie die men heeft met onze Heer en Heiland.
Een plant hoef je slechts water te geven. Mits in goede aarde geplant, zal deze zijn vrucht geven op zijn tijd. Zo is het ook met de gelovige. Deze wordt niet voor niets vergeleken met een boom, geplant aan waterstromen, die zijn vrucht geeft op zijn tijd. (Psalm 1:3) Er zijn tijden dat de plant groeit, er zijn tijden dat de plant bloeit en er zijn tijden dat de plant vrucht draagt. Maar er zijn ook zeker tijden dat de plant dood lijkt, dat er niets lijkt te gebeuren. Het leven van de gelovige kent dezelfde perioden. Belangrijk is dan om te blijven staan, trouw te blijven en het water (het Woord van God) tot ons te blijven nemen. Je moet even door zo’n fase heen en dan zul je merken dat je weer groeit, bloeit en op den duur zelfs weer vrucht draagt. preek
De preek van de bisschop kan samengevat worden met de woorden: Draag méér vrucht. Hij gaf als advies om minder bezig te zijn met allerhande zaken die er niet of nauwelijks toe doen. Om minder met onszelf bezig te zijn en om minder onverschillig te zijn naar anderen toe. De minst onverschillige persoon die we kennen is natuurlijk de Heere Jezus: Zijn liefde was zó groot dat Hij Zijn leven gaf en nu nog steeds geeft. (Hebreeën 9:15) Hij gaf toen aan het kruis Zijn leven om het werk te voltooien waartoe Zijn Vader Hem gezonden had. Hij geeft nu nog steeds Zijn leven, om ons te onderwijzen door Zijn Geest, onze voeten te wassen door Zijn bloed dat onze gewetens reinigt. Eén van Zijn meest vurige tegenstanders kwam tot bekering. Hetzelfde vuur waarmee hij de Gemeente vervolgd had, brandde nog steeds in hem. Nu niet meer om de Gemeente te verwoesten, maar om haar op te bouwen. Paulus brandde van verlangen om de hele wereld het Evangelie te verkondigen. Het gaspedaal werd niet minder ver ingetrapt, er werd niet opeens op de rem getrapt, alleen het roer ging om. Hij bekeerde zich tot de Heer en keerde zijn leven radicaal om. Alle tijd en energie ging nu niet meer naar het vernietigen, maar naar het bouwen van de Gemeente. Niet meer werken aan zijn eigen carrière, niet meer leven voor zichzelf en ten gunste van zichzelf, maar juist leven ten gunste van de ander.
Dit kennen we ook bij planten. Laten we een druivenstruik als voorbeeld nemen, dit doet de Heere Jezus namelijk Zelf ook. Hij vertelt dat wanneer deze plant vrucht begint te dragen, de landman de ranken wegsnijdt die geen vrucht dragen. (Johannes 15:2) Wij hebben ook een druivenstruik in de tuin staan. Het ding is voortdurend bezig om naast druiventrossen ook allerlei nieuwe ranken te laten groeien. Alle voedingsstoffen die gebruikt worden voor die ranken en bladeren zouden ook gebruikt kunnen worden om druiven te laten groeien. Dus ben ik vaak bezig om die ranken weg te knippen zodat er meer voedingsstoffen naar de druiven gaan.
Dit doet mij denken aan de gelijkenis van Jotham, de zoon van Gideon. Het volk Israël wilde een koning en koos iemand die hen geschikt leek. Er werden wat commerciële, democratische en militaire middelen ingezet en binnen de kortste keren was de minst geschikte persoon de heerser. Hierop vertelt Jotham de gelijkenis van de bomen die een koning wilden zalven. (Richteren 9:7-15) De olijfboom, de vijgenboom en de wijnstok weigerden heerschappij te voeren en anderen te vertellen wat ze moesten doen. Laat ons maar gewoon vrucht dragen, daar worden God en de mensen blij van, zo zeiden ze. Dus werd de doornstruik gekozen, met zijn bladeren die geen schaduw geven en zijn nietige doorns, waar mensen alleen maar last van hebben. Het lijkt het verhaal te zijn van de mens, die er voor gemaakt is om vrucht te dragen. Geven we onze tijd en aandacht aan God en onze medemens of besteden we onze tijd en aandacht aan al die kleine dingetjes waarvan we morgen alweer vergeten zijn dat we ons er zo druk om maakten? preek
Zoekt eerst het Koninkrijk van God en al het andere ontvangt u bovendien. Die treuren zullen vertroost worden, die hongeren en dorsten naar gerechtigheid zullen verzadigd worden. (Matthéüs 5:4,6) Totdat het zover is, moeten er nog wat zaken gebeuren. Nu is er nog tijd om vrucht te dragen, het is nog wachten op de oogst. Wat doen we met de tijd die we nog hebben?
Wat betreft de fuchsia’s: ze schijnen van schaduw te houden. Andere planten staan juist liever in de volle zon. Zo lijkt het met christenen ook: de één staat graag in de spotlights, de andere doet liever het werk zonder dat het door anderen gezien wordt. Beiden zijn nodig, maar ik heb wel eens het idee dat degenen die hier in de spotlights en op een podium staan ook hier al hun loon ontvangen, terwijl degenen die onopgemerkt voor de wereld hun geloof uitdragen in woord en daad, er later nog veel overvloediger voor beloond zullen worden…
Een prachtige preek
Een prachtige preek