De stam Dan – baanbrekende pionier van Israël
Door Philip Neal – (illustraties, kaarten en aantal onderkopjes en links aangevuld door Vlichthus)
Als pionier van zijn land heeft Dan terecht de zaak van het “verloren” Israël bepleit door een onmiskenbaar spoor van “wegwijzers” te schetsen, die een duidelijke migratieroute van het Midden-Oosten naar de Britse Eilanden aantonen.
Dat is het onomstotelijke bewijs dat de Kaukasische volkeren van de Eilanden (en dus ook Amerika) van Hebreeuwse oorsprong zijn.
De geschiedenis toont aan dat de Israëlitische stam Dan een sleutelrol speelde in de vestiging van de geboorterecht-stammen Efraïm en Manasse in hun nieuwe thuislanden op de Britse Eilanden.
Zoals we zullen zien, stichtten zeevarende Danieten koloniën op de eilanden, lang voordat Israël ten val kwam door de Assyriërs, en baanden ze zo de weg voor later migrerende Israëlieten om te volgen.
Bovendien is de neiging van de Danieten om “wegwijzers” achter te laten – waarbij ze verschillende geografische gebieden hernoemden op basis van hun stamnaam “Dan” – nuttig gebleken bij het identificeren van gebieden die relevant waren voor de “verloren” migraties van Israël.
Celtiberia
In het artikel over “Celtiberia” – verwijzend naar de Keltische kolonisatie van Iberia (het huidige Spanje en Portugal) – informeert de Encyclopedia Americana ons dat “Keltische migraties [naar Iberia] al in 1000 v.Chr. en zo laat als 600 v.Chr. plaatsvonden.” Beide tijdsperioden weerspiegelen nauwkeurig de Bijbelse geschiedenis. Het was tijdens de gouden eeuw van Salomo’s heerschappij – ongeveer 970 tot 930 v.Chr. – dat Danitische en Fenicische schepen de Middellandse Zee op grote schaal verkenden en gebieden zoals Iberia (en daarbuiten) koloniseerden.
Eeuwen later ontvluchtten Danieten Palestina op schepen, vlak voor de val van Samaria – waarschijnlijk rond 726 v.Chr. – ongetwijfeld op zoek naar toevlucht in een van hun reeds gevestigde handelsposten of koloniën. Deze plotselinge en aanzienlijke toestroom van vluchtende Israëlieten met proto-Keltische trekken zou in de Iberische geschiedenis niet onopgemerkt zijn gebleven.
Grondgebied in Kanaän van de stam Dan
Toen de kinderen van Israël hun stamerfgoed begonnen op te eisen, kreeg de stam Dan een vrij bescheiden kustperceel ten westen van Jeruzalem, dat zich uitstrekte van Gaza tot Joppe.
Omdat het te klein bleek voor de stam, trok een contingent Danieten er op uit om een extra gebied langs de noordelijke grens van Israël, nabij de berg Hermon, op te eisen.
De belangrijkste stad die ze innamen was Laïs, dat ze ter ere van hun vader Dan noemden. (Jozua 19 : 47; Richteren 18)
De stam Dan was dus geografisch verdeeld tussen hun voornaamste thuisland aan de Middellandse Zeekust en een ingesloten gebied in het noorden.
Sterke zeevaarttraditie
Zoals aangegeven in Richteren 5 : 17 had Dan een sterke zeevaarttraditie. In deze specifieke passage worden de Danieten bekritiseerd omdat ze “op zee” waren tijdens een langdurige lokale crisis, “… en Dan, waarom onthield hij zich in schepen! …”
Andere Bijbelpassages laten zien dat Israël als geheel – en ongetwijfeld de Danieten in het bijzonder – enorm profiteerden van een nauwe band met de bevolking van Fenicië, die bekend stonden om hun maritieme prestaties.
De Fenicische connectie
Toen Israël zich in het Beloofde Land begon te vestigen, was Egypte niet langer de dominante zeemacht in de Middellandse Zee; en het zou eeuwen duren voordat de Grieken of Romeinen dergelijke bekwaamheid zouden tonen. Vanaf ongeveer 1200 v.Chr. waren de Feniciërs de grootste zeevarende volkeren in de regio.
Fenicië en de stam van Dan
Fenicië
